
രണ്ടായിരത്തെട്ടിലാണ് സംഭവങ്ങളുടെ തുടക്കം. സംഘപരിവാറിന്റെ വിദ്യാര്ഥിവിഭാഗമായ എബിവിപി രാമാനുജന്റെ പ്രബന്ധം സിലബസില്നിന്ന് പിന്വലിക്കണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട് സര്വകലാശാലയിലെ ചരിത്രവിഭാഗം ഓഫീസ് തല്ലിത്തകര്ത്തു. അന്ന് ചരിത്രവിഭാഗം തലവനായ എസ് ഇസഡ് എച്ച് ജഫ്രിക്ക് അക്രമികളെ ഭയന്ന് മുറിയില് ഒളിച്ചിരിക്കേണ്ടിവന്നു. പ്രബന്ധം നീക്കം ചെയ്യുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കേസ് സുപ്രീം കോടതിയിലെത്തി. വിദഗ്ധ സമിതിയുടെ വിശദീകരണം തേടണമെന്നാണ് കോടതി ആവശ്യപ്പെട്ടത്. വിദഗ്ധ സമിതിയിലെ നാലില് മൂന്ന് അംഗങ്ങളും രാമാനുജന്റെ പ്രബന്ധം സിലബസില് തുടരുന്നതില് അപാകതയൊന്നും കണ്ടില്ല. നാലാമത്തെ ആളും എതിര്ത്തില്ല. രണ്ടാം വര്ഷ ബിരുദ വിദ്യാര്ഥികള്ക്ക് ഈ ലേഖനം പഠിക്കാന് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാകുമെന്ന് മാത്രമാണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്. മതവികാരങ്ങളെ വ്രണപ്പെടുത്തുന്ന ഒന്നും പ്രബന്ധത്തില് കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല എന്നും പറഞ്ഞു. എന്നാല് , വിദഗ്ധ സമിതിയുടെ അഭിപ്രായം മാനിക്കാതെ സാമൂഹിക ശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു ധാരണയുമില്ലാത്ത ഇപ്പോഴത്തെ വൈസ്ചാന്സലര് അക്കാദമിക് കൗണ്സില് യോഗം വിളിച്ചുകൂട്ടുകയാണ് ചെയ്തത്. കൗണ്സിലിലെ 120 അംഗങ്ങളില് ഒമ്പത് പേര്മാത്രമാണ് പ്രബന്ധത്തിന് അനുകൂലമായ നിലപാടെടുത്തത്. തുടര്ന്ന് ഭൂരിപക്ഷ അഭിപ്രായപ്രകാരം പ്രബന്ധം സിലബസില് നിന്ന് നീക്കംചെയ്യാന് സര്വകലാശാല ഉത്തരവിറക്കി. അക്കാദമിക് കൗണ്സിലിലെ ഭൂരിപക്ഷം പേരും പ്രബന്ധത്തിനെതിരെ നിലപാടെടുത്തതില് അത്ഭുതമൊന്നുമില്ല. കാരണം അവരില് മഹാഭൂരിപക്ഷവും വൈസ് ചാന്സലറായ ദിനേഷ് സിങ്ങിനെപ്പോലെ മറ്റ് വിഷയങ്ങള് പഠിപ്പിക്കുന്നവരാണ്. സാമൂഹിക ശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച് വേണ്ടത്ര ധാരണയില്ല.

ആരെങ്കിലും വാത്മീകി രാമായണം യഥാര്ഥരൂപത്തില് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? ഇല്ല എന്നാണ് ഉത്തരം. രാമായണം അതിന്റെ മൂലരൂപത്തില് രൂപംകൊണ്ടശേഷം ഏതാണ്ട് ആയിരത്തിലധികം വര്ഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞ് ഗുപ്തന്മാരുടെ കാലത്ത് ക്രോഡീകരിക്കപ്പെട്ട രാമായണകഥയാണ് നാം ഇന്ന് വാത്മീകി രാമായണമെന്ന പേരില് അറിയുന്നത്. പിന്നെയും പല നൂറ്റാണ്ടുകള് കഴിഞ്ഞ് എഴുതപ്പെട്ട കൈയെഴുത്തു പ്രതികളാണ് ഇന്ന് നമുക്ക് ലഭ്യമായ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന രാമായണം. അവ എഴുതപ്പെട്ടത് ദേവനാഗരി ലിപിയിലും ഗ്രന്ഥ ലിപിയിലുമാണ്. വാത്മീകിയുടെ കാലത്താണ് എഴുതപ്പെട്ടതെങ്കില് ബ്രഹ്മി ലിപിയിലായിരിക്കണമായിരുന്നു.
വാത്മീകി രാമായണം രചിച്ചു എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നത് ബിസി ഒന്നാം സഹസ്രാബ്ദത്തിന്റെ ആദ്യപകുതിയിലാണ്. അതായത് ബിസി 500ന് മുമ്പ്. രണ്ട് നൂറ്റാണ്ട് കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷമാണ് ഇന്ന് ലഭ്യമായതില് (വായിച്ചെടുക്കാനായവയില്) ഏറ്റവും പ്രാചീനമായ ലിപി അഥവാ അശോകന്റെ ലുംബിനി ലിഖിതങ്ങള് എഴുതപ്പെട്ടത് (ഇതുവരെ വായിച്ചെടുക്കാനാകാത്ത സൈന്ധവലിപിക്ക് 4000 വര്ഷത്തെ പഴക്കമെങ്കിലുമുണ്ട്). ലുംബിനി ലിഖിതങ്ങള്ക്ക് ശേഷം പല നൂറ്റാണ്ട് കഴിഞ്ഞാണ് ദേവനാഗരി ലിപിയെന്ന സംസ്കൃതം ഉണ്ടായത്. ഇതെല്ലാം കണക്കിലെടുക്കുമ്പോള് വാത്മീകി രാമായണം പോലും ചരിത്രപരമായി നോക്കിയാല് രാമായണത്തിന്റെ പല ഭാഷ്യങ്ങളില് ഒന്നാണെന്ന് കാണാം. പലതവണ കൂട്ടിച്ചേര്ക്കലുകള്ക്ക് വിധേയമായത്. അങ്ങനെയല്ലെങ്കില് തന്നെ വേദങ്ങളും മറ്റും അടങ്ങുന്ന "ശ്രുതി" എന്ന പൗരാണിക ഭാരതസാഹിത്യത്തില്പെട്ടതുമല്ല രാമായണം. ശ്രുതികള് ബൈബിളും ഖുറാനും മറ്റുംപോലെ മാനുഷികമായ കൈകടത്തലുകള് അനുവദനീയമല്ലാത്ത പരിപാവനഗ്രന്ഥങ്ങളാണ്.
രണ്ടാമത് വരുന്ന സ്മൃതികളാകട്ടെ സാമൂഹിക നിയമങ്ങളും മറ്റും പ്രതിപാദിക്കുന്നവയാണ്. മനുസ്മൃതി പോലുള്ളവ. ഇതിലും പെടുന്നില്ല ഇതിഹാസങ്ങള് . മൂന്നാമത് വരുന്ന കഥയും ചരിത്രവും കൂടിക്കുഴഞ്ഞ ഛായചരിത്ര രൂപത്തിലുള്ള പുരാണങ്ങള്ക്കുശേഷമാണ് ഇതിഹാസങ്ങളായ രാമായണവും മഹാഭാരതവും നമ്മുടെ പൗരാണിക സാഹിത്യത്തില് കടന്നുവരുന്നത്. വാത്മീകിയില് നിന്നും വ്യാസനില്നിന്നും തുടങ്ങി ഇന്നത്തെ രൂപം കൈക്കൊള്ളുന്നതുവരെ നിരന്തരം പുതുക്കപ്പെട്ടവയാണ് രാമായണവും മഹാഭാരതവും. രാമാനുജന് പരാമര്ശിക്കുന്ന രാമായണവ്യാഖ്യാനങ്ങളും ഇത്തരം ഒരു ചരിത്രപ്രക്രിയയുടെ ഫലമായി രൂപംകൊണ്ടതാണ്. മൂലകഥയോടൊപ്പംതന്നെ അല്ലെങ്കില് പല സമൂഹങ്ങളിലും മൂലകഥയേക്കാളും പ്രസക്തമായവ.
ഇനി മൂലകഥയുടെ കാര്യം തന്നെയെടുക്കാം. അതനുസരിച്ച് രാമന്റെ ജന്മനാടായ അയോധ്യ ഒരു വലിയ രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമാണ്. ശാസ്ത്രീയ അഭിപ്രായമനുസരിച്ച് രാമായണ കഥയ്ക്കാസ്പദമായ സംഭവം നടന്നിട്ടുണ്ടാകുക ചുരുങ്ങിയത് ബിസി 800ന് മുന്പായിരിക്കും. എന്നാല് , പ്രാചീന ഇന്ത്യാ ചരിത്രത്തില് ആധികാരികമായ ഗവേഷണം നടത്തിയ ആര് എസ് ശര്മയും മറ്റും പറയുന്നത് അയോധ്യ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഫൈസലാബാദില് ചെറിയ ഗ്രാമങ്ങളെങ്കിലും ഉണ്ടാകാന് തുടങ്ങിയത് അതിനുശേഷമാണ് എന്നാണ്. അതുമാത്രമല്ല ആശിഷ് നന്ദി ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നതുപോലെ ഫൈസലാബാദില് രാമന് ജനിച്ച സ്ഥലമെന്നവകാശപ്പെടുന്ന നൂറുകണക്കിനിടങ്ങളുമുണ്ട്.
ഇത്തരം ശാസ്ത്രീയവും ചരിത്രപരവുമായ വസ്തുതകള് മറച്ചു വച്ചുകൊണ്ട് പുരാണേതിഹാസങ്ങളില്നിന്ന് തങ്ങള്ക്കനുകൂലമായ കഥകള് ചീന്തിയെടുത്ത് യാഥാര്ഥ്യത്തെ ബലം പ്രയോഗിച്ച് മറയ്ക്കുന്ന ഫാസിസ്റ്റ് പ്രവര്ത്തനമാണ് ഹിന്ദുത്വവാദികളുടേത്. ബോധത്തെ വിശ്വാസംകൊണ്ടും ചരിത്രത്തെ കെട്ടുകഥകള്കൊണ്ടും പകരംവയ്ക്കുക എന്നത് ഇവരുടെ പ്രധാന പ്രത്യയശാസ്ത്ര പ്രവര്ത്തനമാണ്. ജൂഡി ഗറ്റിംഗര് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നതുപോലെ ഇവരുടെ ലക്ഷ്യം നമ്മുടെ മതേതര ദേശീയതയെ തകര്ത്തുകൊണ്ട് സവര്ക്കറിന്റെ മതദേശീയത സ്ഥാപിക്കലാണ്. കേന്ദ്രവും ഡല്ഹി സംസ്ഥാനവും കോണ്ഗ്രസ് ഭരിക്കുമ്പോഴാണ് ജവഹര്ലാല് നെഹ്റു ഉയര്ത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന മതേതര ദേശീയത എന്ന മഹത്തായ തത്വത്തെ ഡല്ഹിയിലെ സര്വകലാശാല ഹിന്ദുത്വവാദികളുടെ പക്ഷംപിടിച്ച് പടിയിറക്കിവിടുന്നത്. ഇതിനെതിരെ കാര്യമായ പ്രതികരണവും ഡല്ഹിയിലെയും ഇന്ത്യയുടെയും ഭരണനേതൃത്വങ്ങളില്നിന്ന് ഉണ്ടാവുന്നില്ല എന്നത് കോണ്ഗ്രസിന്റെ മതേതര ജനാധിപത്യവാദങ്ങളുടെ തനിനിറം വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
*****
മുഹമ്മദ് ഫക്രുദീന് അലി, കടപ്പാട് : ദേശാഭിമാനി
അധിക വായനയ്ക്ക്: രാമന് സീതയ്ക്കെപ്പടി?
1 comment:
ലകഥയുടെ കാര്യം തന്നെയെടുക്കാം. അതനുസരിച്ച് രാമന്റെ ജന്മനാടായ അയോധ്യ ഒരു വലിയ രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമാണ്. ശാസ്ത്രീയ അഭിപ്രായമനുസരിച്ച് രാമായണ കഥയ്ക്കാസ്പദമായ സംഭവം നടന്നിട്ടുണ്ടാകുക ചുരുങ്ങിയത് ബിസി 800ന് മുന്പായിരിക്കും. എന്നാല് , പ്രാചീന ഇന്ത്യാ ചരിത്രത്തില് ആധികാരികമായ ഗവേഷണം നടത്തിയ ആര് എസ് ശര്മയും മറ്റും പറയുന്നത് അയോധ്യ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഫൈസലാബാദില് ചെറിയ ഗ്രാമങ്ങളെങ്കിലും ഉണ്ടാകാന് തുടങ്ങിയത് അതിനുശേഷമാണ് എന്നാണ്. അതുമാത്രമല്ല ആശിഷ് നന്ദി ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നതുപോലെ ഫൈസലാബാദില് രാമന് ജനിച്ച സ്ഥലമെന്നവകാശപ്പെടുന്ന നൂറുകണക്കിനിടങ്ങളുമുണ്ട്.
ഇത്തരം ശാസ്ത്രീയവും ചരിത്രപരവുമായ വസ്തുതകള് മറച്ചു വച്ചുകൊണ്ട് പുരാണേതിഹാസങ്ങളില്നിന്ന് തങ്ങള്ക്കനുകൂലമായ കഥകള് ചീന്തിയെടുത്ത് യാഥാര്ഥ്യത്തെ ബലം പ്രയോഗിച്ച് മറയ്ക്കുന്ന ഫാസിസ്റ്റ് പ്രവര്ത്തനമാണ് ഹിന്ദുത്വവാദികളുടേത്. ബോധത്തെ വിശ്വാസംകൊണ്ടും ചരിത്രത്തെ കെട്ടുകഥകള്കൊണ്ടും പകരംവയ്ക്കുക എന്നത് ഇവരുടെ പ്രധാന പ്രത്യയശാസ്ത്ര പ്രവര്ത്തനമാണ്. ജൂഡി ഗറ്റിംഗര് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നതുപോലെ ഇവരുടെ ലക്ഷ്യം നമ്മുടെ മതേതര ദേശീയതയെ തകര്ത്തുകൊണ്ട് സവര്ക്കറിന്റെ മതദേശീയത സ്ഥാപിക്കലാണ്. കേന്ദ്രവും ഡല്ഹി സംസ്ഥാനവും കോണ്ഗ്രസ് ഭരിക്കുമ്പോഴാണ് ജവഹര്ലാല് നെഹ്റു ഉയര്ത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന മതേതര ദേശീയത എന്ന മഹത്തായ തത്വത്തെ ഡല്ഹിയിലെ സര്വകലാശാല ഹിന്ദുത്വവാദികളുടെ പക്ഷംപിടിച്ച് പടിയിറക്കിവിടുന്നത്. ഇതിനെതിരെ കാര്യമായ പ്രതികരണവും ഡല്ഹിയിലെയും ഇന്ത്യയുടെയും ഭരണനേതൃത്വങ്ങളില്നിന്ന് ഉണ്ടാവുന്നില്ല എന്നത് കോണ്ഗ്രസിന്റെ മതേതര ജനാധിപത്യവാദങ്ങളുടെ തനിനിറം വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
Post a Comment